Mimo niezachęcającego tytułu "Era ponadnowoczesna"  pożyczyłam z biblioteki książkę, której autorką jest Śri Matadzi Nirmala Devi. Szukałam w tej książce Indii. I indyjskiego spojrzenia na Zachód. O Nirmali Devi słyszałam już trochę. Jej matka poślubiła wdowca z kilkorgiem dzieci, sama urodziła mu jeszcze kilkoro. Wychowywali je w przerwach pomiędzy odsiadkami w więzieniu za walkę o wolność Indii. Przeciwko brytyjskim kolonizatorom. Przyszła piewczyni samourzeczywistnienia się i jogi też się w tę walkę angażowała. Jednak książka mnie rozczarowała.

Być może jestem wobec niej niesprawiedliwa, bo w pewnym momencie zamiast doczytać ją, zaczęłam dziobać to tu, to tam. Przerzucając  strony. Już zdecydowana, że jej nie skończę.

Miałam wrażenie, że autorka wyciera sobie buzię słowami o samourzeczywistnieniu, że  wciąż chwali swoje.

Język książki wydał mi się zbyt autorytatywny, raził mnie nadmiar słów : zawsze, nigdy, wszystko.

Trafiałam na oczywistości. Nudziły teksty  np. o szkodliwym wpływie mediów. Zaskakiwało zgorszenie nagością dżinistów. 

Zdumiewały słowa na temat 

- prawicowego skrzydła we Francji "Przypuszczalnie Francja odziedziczyła tę skłonność po Niemcach, którzy w niej mieszkali".

- czy Francuzów "I wszyscy naprawdę śmierdzą, ponieważ we Francji kąpiel jest niemodna".

- białych stosunku do dzieci "Niestety u białych ludzi miłość, jaką czarna rodzina ma dla swych dzieci nie jest tak widoczna. Zwłaszcza miłość, która obdarzają swoje dzieci Indusi nie ma sobie równej u żadnych białych".

- "Ogólnie dżiniści na całym świecie są żądni pieniędzy".

Mimo wszystko jestem wdzięczna autorce za znalezione w jej książce słowa Kabira " jak mam objaśnić to, co wiem i widzę, gdy cały świat jest ślepy". (na moich drzwiach mam z niego cytat "jestem sprzedawcą luster w mieście ślepcow ").

Być może znalazlabym dla siebie coś ciekawego w książce, ale odrzuca mnie  duch narzekania na zepsucie świata i przedstawiona w  powyższych próbkach forma, w jakiej Nirmala Devi o nim pisze.

Do książki dołączono słowniczek haseł, wśród których można znaleźć np.

- Swajambhu - wewnętrzne kropielnice boskich wibracji emanujące z Matki Ziemi,  ze Stonehenge w Anglii, Uluru w Australii, Asztawinajaka w Maharasztrze i świętych miejsc w Himalajach.

- Śabda Dźalam - w sanskrycie sieć fałszywych słów i idei

- Vilamba - przestrzeń ciszy pomiędzy dwoma myślami