Sparsh - dotyk jest jego spojrzeniem
Reż. Sai Paranjpye (Saaz, Katha, Chasme Buddoor, Disha, Papeeha)
1980
jezyk hindi
tłum. tytułu: Dotyk, Dotknięcie
Od lat szukam Sparsh z napisami. Zachwycona relacją dwojga w starym filmie z Naseeruddinem Shahem (Izajaat). Z nadzieją na powtórzenie tej magii. Nie znalazłszy go jednak nawet w dubbingowanych rosyjskich, zdecydowałam się brnąć przez gąszcz hindi próbując go zrozumieć w oparciu o moją znajomość i nieznajomość jezyka. Na ile się da. Bardzo pomaga muzyka, czar klasycznego śpiewu, któremu towarzyszy muzyka sitaru. To on właśnie wprowadza nas w atmosferę filmu. Urzeczony tym śpiewem wymacując drogę laską niewidomy Anirudh (Naseeruddin Shah) zamiast do lekarza przychodzi do śpiewającej Kawity (Banana Azmi). Następnym krokiem ku bliskości jest propzycja pracy w prowadzonej przez niego szkole dla niewidomych dzieci. Rodzi się zażyłość,
przyjaźń, wreszcie miłość
i wyrosła z niej decyzja o ślubie. Niestety para rozstaje się z powodu jego wątpliwości, że ze strony Kawity, chodzi o poświęcenie, a nie o miłość....
Cały film pięknie obdarowany muzyką poświęcono relacji mężczyzny i kobiety i próbom pomocy niewidomym w odnalezieniu się w świecie widzących. Anirudh nie chce tej pomocy. Na swoją bezsilność i próbę wyręczenia go reaguje wybuchem gniewu. Ale właśnie z kimś takim chce dzieli życie owdowiala niedawno Kawita. Opowieść tę przedstawiono bardzo szczerze i powściągliwie. Czuje się zdziwienie rodzącym się uczuciem,
nadzieję na nie,
ból rozstania, tęsknotę, pełne żalu ale i pragnienia pojednania milczenie.
Niemożność widzenia bohatera pokazano w jego mniej pewnym sposobie poruszania się, w nie szukających spojrzenia drugiej osoby oczach, ale i w takich scenach, podczas których odkrywszy dotykiem obramowującą zdjęcie girlandę kwiatów, on domyśla się, że Kawita jest wdową lub też w chwili, gdy Kawita widząc przez okno, że on po czasie rozstania zbliża się do jej drzwi, pełna radości biegnie do lustra, by poprawić fryzurę, a tam przypomniawszy sobie, że Anirudh jej zabiegów wokół wyglądu nie zobaczy, ... perfumuje się.
Warto zobaczyć ten film reżyser Sai Paranjpye, która mnie już urzekła w Saaz i której sztukę chciałabym zobaczyć w filmie Katha (na YT z en, napisami)
.