Pocałunek nie dla prasy (Rosja 2002)
Pocałunek nie dla prasy (Rosja 2002)
25-01-2017
- Putin z żoną, z którą po 30 latach się rozstanie
Reż. Olga Żulina (debiut)
Поцелуй не для прессы
2002 (pokaz 200AC8)
język rosyjski
na YT
Ходят слухи. Mówi się, że to film o młodym Putinie,
mówi się, że przeleżał na półkach 6 lat, bo Putinowi nie pasowało, że jego osobę przedstawia tu niedość bohaterski Andrej Panin.
Uważa się, że pokazano go w 2008 roku, aby pomóc Putinowi wygrać wybory, rozczulić widownię żeńską obrazem kochającego, choć bardzo zajętego polityką męża. Niemniej na pokazie rozpięto plakat z hasłem: Putin przestępcą! i rozrzucono ulotki.
Z młodości Putina mamy tu rodzinne miasto Petersburg,
żonę stewardesę, życie w Niemczech,
dwie córki, karierę aż po pozycję prezydenta Rosji.
Mimo obecności Panina
film nijaki, jakiś letni. O cierpliwej żonie,
której zajęty karierą polityczną mąż nie poświęca dość uwagi. Niemniej osładza jej życie kwiatami,
stoi przy niej murem w czas choroby.
Lata 80-te (Putin poślubił Ludmiłę w 1983 roku, po 30 latach się rozeszli). Mamy tu dwa zamachy, jedno podpalenie, wyjazd do ogarniętej wojną Czeczenii, recytowanie w niej z żołnierzami "Oniegina" Puszkina. Nieprawdziwe. Żenujące. Mimo to obejrzałam do końca ze względu na obecność Andreja Panina.
mówi się, że przeleżał na półkach 6 lat, bo Putinowi nie pasowało, że jego osobę przedstawia tu niedość bohaterski Andrej Panin.
Uważa się, że pokazano go w 2008 roku, aby pomóc Putinowi wygrać wybory, rozczulić widownię żeńską obrazem kochającego, choć bardzo zajętego polityką męża. Niemniej na pokazie rozpięto plakat z hasłem: Putin przestępcą! i rozrzucono ulotki.
Z młodości Putina mamy tu rodzinne miasto Petersburg,
żonę stewardesę, życie w Niemczech,
dwie córki, karierę aż po pozycję prezydenta Rosji.
Mimo obecności Panina
film nijaki, jakiś letni. O cierpliwej żonie,
której zajęty karierą polityczną mąż nie poświęca dość uwagi. Niemniej osładza jej życie kwiatami,
stoi przy niej murem w czas choroby.
Lata 80-te (Putin poślubił Ludmiłę w 1983 roku, po 30 latach się rozeszli). Mamy tu dwa zamachy, jedno podpalenie, wyjazd do ogarniętej wojną Czeczenii, recytowanie w niej z żołnierzami "Oniegina" Puszkina. Nieprawdziwe. Żenujące. Mimo to obejrzałam do końca ze względu na obecność Andreja Panina.