Sloneczniki

Anand - radość życia

Reżyser:  Hrishikesh Mukherjee (Anuradha, Khubsoorat, Madhumati, Mili)
Scenariusz:  Bimal Dutta, Gulzar
Produkcja:  Hrishikesh Mukherjee, N.C. Sippy
Muzyka:  Salil Choudhury
Zdjęcia:  Jaywant Pathare
Obsada:   Rajesh Khanna, Amitabh Bachchan, Sumita Sanyal,Ramesh i Seema Deo
Rok produkcji:   1971
Czas trwania:     121 minut
Tłum. tytułu:       radość; imię bohatera
Nagrody:    6 nagród (dla obu aktorów, za reżyserię, scenariusz, montaż, dialogi)

Film zaliczony przez "Indiatimes Movies" do 25 bollywfilmów, które TRZEBA zobaczyć (obok "Mother India", "Black", "Żony dla zuchwałych", "Lagaan" itd)
  
 


Mumbaj. Dr Bhaskar Bannerjee (Amitabh Bachchan) nie umie się cieszyć życiem. Całe dni poświęca pracy. Szkoda mu nawet czasu na jedzenie. Dręczy go bezsilność wobec nędzy i głodu  pacjentów. Męczy niemoc wobec śmierci. Wątpi w Boga w świecie wypełnionym cierpieniem. Pewnego dnia w jego domu pojawia się Anand Saigal (Rajesh Khann). Rozjaśnia jego życie radością. Wciąż szuka powodów do śmiechu. W każdym, kogo spotyka na swej drodze wywołuje uśmiech. Anand żyje pełnią życia. Może dlatego, że życia zostało mu zaledwie kilka miesięcy...

 

         

To mój drugi film Hrishikesha Mukherjee - znów jak w "Mili" temat śmiertelnie chorego człowieka, który budzi do życia kogoś, kto nie umie się nim cieszyć. To film oparty na grze dwóch aktorów: Rajesha Khanny i Amitabha Bachchana. Ten grając w tym filmie (drugoplanowa rolę) był jeszcze wschodząca gwiazdą. Trzy lata potem w "Zaneer" przyćmił nieznaną dziś sławę z przeszłości: Rajesha Khannę.

 
  
Tematem filmu jest przyjaźń i umieranie. Bohaterowie muszą zmierzyć się z tym, jak przyjąć odchodzenie bliskiej osoby chorej na raka. To właśnie ona uczy ich radości życia tracąc je. Swoją postawą pokazuje im zgodę na to, że panem życia i śmierci jest Bóg.

Z początku wiecznie uśmiechnięty, umierający na raka Anand denerwował mnie. Nie zgadzam się z tym, że dzieląc z innymi radość, smutek powinniśmy zachować tylko dla siebie. Ale chory ma prawo swoja ciemność osłonic przed ciekawością, a nawet i współczuciem innych. I bohater tego filmu właśnie to robi.

 

Stąd widzimy jego śmiech, radość obdarowywania dzieci balonami, wypuszczania ich w niebo, jego pragnienie poznawania ludzi, wywoływania u nich uśmiechu.

 

 Zanim bohater umrze zdoła wyzwolić swego przyjaciela z samotności, jego przygnębienie zastąpić nadzieją.

 

 Czego więcej trzeba? Pomóc w szczęściu tych, których kochamy, zostawić ślad w ich życiu. Ten ślad ilustruje tu w filmie obraz kasety. Nagrany na niej dialog udowadnia, że miłość jest większa niż śmierć. Stawia też przede mną pytanie, jak rozumiem śmierć. Bohater tego smutnego, przejmującego, a przecież nie mrocznego filmu mówi o niej, jak o poemacie, mówi że obiecał kiedyś z nią się spotkać. Na razie jednak na to spotkanie wychodzi jego przyjaciel Anand, a on wspominając go zmaga się ze swoim zwątpieniem w Boga. Czego w nas więcej, gdy ktoś odchodzi: żalu o śmierć, czy wdzięczności za jego życie?

 
 

Piosenki:

Można go zobaczyć online free
* http://www.jaman.com 4/5
* http://www.onlinewatchmovies.net

Oceny i recenzje:

* http://www.imdb.com/title/tt0066763/ 8.7/10
* http://www.molodezhnaja.ch 3.5/5
* http://www.filmigeek.com