Sloneczniki

Zakhm - żeby Bóg nie dzielił

Reżyseria:       Mahesh Bhatt (''Tamanna'', ''Hum Hain Rahi Pyaar
                      Ke'', ''Chaahat'', ''Duplicate'')
Scenariusz:      Mahesh Bhatt, Tanuja Chandra (reż. ''Dushman'',
                      ''Zindaggi Rocks''), Girish Dhamija
Produkcja:       Mukesh Bhatt, Pooja Bhatt (reż. ''Paap'')
Obsada:           Ajay Devgan, Pooja Bhatt, Sonali Bendre, Kunal
                       Khemu, Akshay Anand. Nagarjuna Akkineni, Sharat Saxena,
                       Ashutosh Rana,   Saurabh Shukla
Zdjęcia:           Nirmal Jani
Muzyka:           M.M. Kreem (''Kshana Kshanam'', ''Simhardi', ''Chatrapati'',
                      ''Okkadunnadu'')
Nagrody:         4 nagrody (za scenariusz i 2 dla Ajaya) , 1 nominacja
                      (dla Ajaya), Nagroda Nargis Dutt  za film
                       sprzyjający jedności
Indii
Trwa:              123 minuty
Premiera:        1998
Tłum. tytułu:   Rana
Oceny:            IMDb 8.6/10, Tamanna 8.3/10

ज़ख्म
 

 

Reżyser:

   
Mahesh Bhatt i jego córka Pooja. Twórca filmów zaangażowanych społecznie, w kinie niekomercjalnym - "Arth", Saaransh", Janam", Naam". Obok tak przejmujących dramatów jak "Kaash" realizował tez zwariowane komedie ("Duplicate" z SRK) . Nakręcił dwa filmy nawiązujące do życia osobistego: "Woh Lamhe" i "Zakhm". Auror znanych scenariuszy:"Dushman", "Jism", "Raaz", "Murder", czy "Gangster".

Opis filmu:
Grudzień 1992 rok. Po zburzeniu przez hindusów meczetu w Ayodhya, Bombaj płonie. W wielu miejscach dochodzi do zamieszek hindusko-muzułmańskich.Niebezpiecznie jest wychodzić z domu. Mieszkańcy domów zamalowują w spisach lokatorów wszystkie nazwiska, aby dla atakujących nie były one wskazówką, gdzie mieszka hindus, a gdzie muzułmanin. Sonia,żona muzyka Ajaya Desai (Sonali Bendre) w strachu chce opuścić jak najszybciej miasto. Nie zgadza się  na urodzenie dziecka w miejscu,gdzie właśnie dochodzi do okrutnych mordów, gwałtów i podpaleń. Planuje wyjazd do Anglii. Ajay (Ajay Devgan) zdecydowanie odrzuca ten pomysł. W ich dotychczas szczęśliwym małżeństwie dochodzi do kryzysu. Przygnębienie Ajaya pogłębia niepokój o młodszego brata Ananda, wykorzystywanego przez hinduskich ekstremistów w rozgrywkach z muzułmanami. Dramat w rodzinie osiąga swe apogeum, gdy do szpitala przywożą kolejną ofiarę podpaleń.

    

Jest nią matka Ajaya (Pooja Bhatt). Ekstremiści przekonują Ananda, że pogrzeb jego matki powinien być hinduską manifestacją zagrzewającą tłumy do jeszcze bardziej krwawego rozliczenia się z muzułmanami. Ajay przeciwstawia się temu zdecydowanie. Dręczony wspomnieniami nieszczęśliwego dzieciństwa bez ojca ujawnia rodzinną tajemnicę...

Moja opinia:
Tożsamość. Pytanie o to kim jestem to pytanie każdego z nas. Jedni znajdują odpowiedź łatwo, innym przychodzi się z tym zmagać z bólem.Tajemnica ich pochodzenia może stać się raną bolącą całe życie. Tak jest z bohaterem tego filmu.Oglądamy go w dwóch przestrzeniach czasowych. Teraźniejszość: styczeń 1993. Bombaj płonie w zamieszkach hindusko-muzułmańskich. I przeszłość: Ajay (Kunal Khemu) jest dwunastoletnim chłopcem uwikłanym w dramat związku rodziców. Niesie brzemię zbyt ciężkie dla dziecka. To on przypomina zbyt zależnemu od swej matki ojcu, gdzie jest jego miejsce. To on broni matki przed wrogością babki, inicjuje jej spotkania z ojcem, ociera łzy w nieszczęściu.


Przesądy religijne, które uniemożliwiają zbudowanie rodziny ludziom innych wyznań tworzą tożsamość Ajaya. Odrzucony przez rówieśników,dzielący z matka jej tajemnicę, zawiedziony na ojcu. Lata potem jako dorosły człowiek w Bombaju, gdzie hindusi i muzułmanie podpalają się wzajemnie, nie może się opowiedzieć po niczyjej stronie. Rozdarty z bólem patrzy na swojego młodszego brata Ananda - nadzieję ekstremistów hinduskich. Wznosząc się ponad żal budzący nienawiść, odrzucając ducha zemsty.

To kolejny film wzywający o pojednanie duchowe między ludźmi różnej wiary.


Pięknie to pokazano w scenie, gdy sikh zamazuje na liście lokatorów zdradzające wyznanie nazwiska. Ratując tym muzułmańskich sąsiadów od pogromu. 
 
Taki też wydźwięk jedności ma ostatnia scena filmu.

Film ten rozgrywa się na dwóch poziomach: społecznym (policjant nie chroni muzułmanina przed linczem i wygrywanie antagonizmów religijnych dla zbudowania pozycji w polityce) i psychologicznym. W filmie widzimy silną więź chłopca z matką, zbyt silną wykluczająca jego samodzielne życie relację matki z dorosłym synem, kryzys małżeński, dramatyczną relacje z bratem i przyjaźń sikha, muzułmanina i hindusa.

 Nagrodzony Ajay Devgan w roli noszącego w sercu tytułową ranę czyni swą grą tę historię bardzo prawdziwą. Niemniej przekonywała mnie gra 12-letniego Kunal Khemu.


Ciekawa byłam jego jako aktora dorosłego i doczekałam się z czasem jego kreacji w "Traffic Signal" i "Kalyug". W filmie łatwo też zapamiętać Saurabha Shuklę ("Bandit Queen", "Satya") w roli lojalnego sąsiada sikha,


 Sharata Saxenę w roli policjanta broniącego winnego muzułmanina, czy Ashutosha Ranę ("Dushman", "Awarapan") w kolejnej roli negatywnej, tym razem polityka zbijającego swój kapitał na podsycaniu antagonizmów religijnych.Wszystkie te role uwiarygodniają przedstawiana historię. Najmniej wierzę Sonali Bendre w roli żony głównego bohatera.

To co mnie w tym filmie tez porusza to fakt, że jest on osobistym rozliczeniem reżysera Mahesha Bhatta z dramatem własnego życia, z rozdarciem jakim w jego losie było narodzenie się z nieakceptowanego przez społeczeństwo i rodziny związku muzułmanki i hindusa. Mahesh, który już kiedyś w filmie "Woh Lamhe" zmierzył się z innym dramatem swego życia tym filmem jak na razie zamknął swój czas reżyserowania filmów. Pałeczkę podjęła jego córka Pooja Bhatt ("Paap", "Dhokha"). Tu w tym filmie gra ona własną babkę,


 która rozdarta między bogów hinduskich i Allaha modli się też o szczególną opiekę Matki Boskiej wołając do Boga w modlitwach różnych wyznań. Pooja Bhatt, która jako aktorkę znam z dziewczęcej roli u boku Aamira w "Dil Hai Ki Manta Nahin" zagrała swoja babkę w moim odczuciu przekonująco, nawet jeśli kilku jej spojrzeniom nie uwierzyłam.

Gorąco polecam film, którego wezwanie do jedności między Indusami, jedności przekraczającej podziały religijne nagrodzono Nagrodą Nargis Dutt  promującą filmy wzmacniające jedność Indii. Nagroda stawia ten film w jednym rzędzie z tak poruszającymi dramatami jak "Mr and Mrs. Iyer", "Dharm" "Pinjar", "Bombay", "Roja", czy "Garam Hawa".

Dla mnie jest to jednak przede wszystkim piękna historia o ludziach, którzy swój ból umieją przemienić w nadzieję.

    

Muzyka i piosenki :
Autorem muzyki jest M.M. Kreem, autor muzyki do m.in. ''KshanaKshanam'', ''Simhardi'', ''Chatrapati'', ''Okkadunnadu''. On też śpiewa w nim razem z Alką Yagnik i Kumarem Sanu.
* Gali Mein Aaj Chaand Nikla
* Raat Sari Bekarari Mein Guzari
* Maa Ne Kaha (Sad)
* Maa Ne Kaha (Female)
* Pad Likh Ke
* Hum Yahan Tum Yahan (Female)
* Maa Ne Kaha (Male)
* Hum Yahan (Sad)
* Gali Mein Chand (Happy)


Piosenki na Youtube:

* Raat Saari Begarari
* Tum Aaye Toh AayaMUjhe Yaad
* Gaali Mein Aaj Chand Nikla
* Maa Ne Kaha Mujhse Saada
* Padh Likh Ke
* scena z filmu Ajay i Sonali


Recenzje i oceny:
* molodezhnaja 3/10
* rediff
* nagroda National Award dla Ajaya Devgana
* IMDb 8.6/10, Tamanna 8.3/10