Reż. Sharath  Haridaasan (debiut)

2014

w jezyku malajalam komedia

IMDb 3.7/10

Afsal Abdulahman (Dulquer Salmaan) co prawda dorósł, ale nie do tego, by w życiu robić w domu matki coś więcej niż tylko spać i jeść. Pewnego dnia jednak pomoc wuja zmienia jego życie. Afsal zaczyna prowadzić sklep z komórkami,

naprzeciwko którego na przystanku codziennie widzi dziewczynę (Nazriya Nazim), której nie ma odwagi wyznać miłość, jaką w nim wzbudziła.

Nie mając odwagi poznać Shabanę wprost zaczyna wchodzić w jej życie podsłuchując jej rozmowy z ojcem, który rozstał się z jej matką...

Denerwuje mnie powtarzająca się w kilku filmach Dulquera para przyjacielska, jaką on tworzy z Jocebem Gregory. Ma być zabawnie, ale mnie drażni.

Akcja rozgrywa się w środowisku muzułmańskim. Tym razem Dulquer Salmaan gra bohatera zgodnie ze swoim wyznaniem.

Film nuży. Przejrzałam na podglądzie.

Uderzyło mnie też bohatera marzenie o zniszczeniu wroga. W wyobraźni wybiera on schowaną na plecach maczetę, uderza nią, podpala przeciwnika. Zastanowiło mnie, na ile wszechobecna jest przemoc, że w takiej formie ujawnia się w marzeniach bohaterów filmowych.

liturgia rozpoczynajaca tworzenie filmu

PIOSENKI:

- RAsoolallah