36 Vayadhinile - odnaleźć siebie w ogródkach na dachach
1 nagroda (za rolę - Jyothika) , 6 nominacji (za reżyserię, za tekst piosenki, film, role - Jyothika, Devadarshini Chetan)
2015
język tamilski
IMDb 7.1/10
na YT z ang.nap.
Trafiłam na ten film przypadkiem. Tamilski z dubbingiem rosyjskim. Zatrzymała mnie twarz Jyothiki. Jej mąż Surya wyprodukował film, w którym jego żona
nie tylko obnosi z wdziękiem co rusz to inne sari
(chcąc nie chcąc wypatrywałam nowych zestawów kolorów),
ale i w osobie 36-letniej Vasanthi, której pracy odmawiają ze względu na wiek, walczy o prawa kobiet. Jyothika bardzo naturalnie przedstawia przemianę przestraszonej kury domowej w świadomą swojej siły i wartości kobietę. Chór starych kobiet w sari zagrzewa ją piosenką do odwagi w byciu sobą. Idylla. Trudno uwierzyć, że Indus szukający dobrobytu za granicą nagle wraca do ojczyzny, by docenić swoją latami lekceważoną żonę
tylko dlatego, że go zawodowo przerosła. Raczej wróży to rozpadem związku, a nie pojednaniem.
W filmie Roshana Andrewsa
- tęsknota za zostawieniem swego śladu w historii, wiara i nadzieja, że idąc naprzeciw przeszkodom pokonamy je, potęga samorządności i współpracy sąsiedzkiej w hodowaniu na dachach ekologicznych warzyw,
siła facebooka, za sprawą którego w oczach ludzi tracimy twarz, lub ją odzyskujemy, zachęta do wracania NRI do Indii, przemienianie Indii zamiast ucieczki w zachodni dobrobyt, odbudowywanie relacji matki z córką i latawce w niebie jako symbol wolności i odnajdowania siebie.