Pop - komu być wiernym ?
Rez. Władimir Chotinienko (Dostojewski, Biesy, Rok 1612, Muzułmanin, Zagłada imperium)
rosyjski
IMDb 7/10
Trwa Wielka Wojna Ojczyźniana. Na terenie całego Związku Radzieckiego, a więc także w Łotwie. Pop wiejskiej cerkwi Aleksander Ionin (Siergiej Makowieckij) wraz z żoną Alioną 9Nina Usatowa) pokornie wyczekują listów od wcielonych do armii synów. Wkrótce pop zostaje wezwany do miasta, gdzie od władyki dostaje rozkaz przeprowadzki do innej wioski i przejęcie pieczy nad cerkwią dotychczas przez Sowietów zamienioną na klub. Okupacja niemiecka staje się dla cerkwi prawosławnej szansą na odrodzenie wiary w Boga
niszczonej przez komunistów. Pop Aleksander ma wątpliwości, czy należy w tym współópracować z Niemcami,
czy nie zostanie on uznany za zdrajcę. I rzeczywiście tak traktuje go partyzant Sasza Lugotincem (Kirił Pletniew).
Jednak widok świętych obrazów, łagodność popa i jego gotowość na śmierć
zbija Saszę z tropu. W niedługim czasie pop ma okazję zjednać sobie serca ludzi z wioski zaopatrywaniem w żywność obozu jeńców, daremną, a jednak desperacką próbą przeciwstawienia sie faszystowskiej egzekucji
i przygarnięciem do domu dzieci odsyłanych z blokady Leningradu. W opiece nad nimi pomaga mu Ewa, ochrzczona przez niego Żydówka Chawa (Jelizawieta Arzamasowa).....
To prawdziwa historia. Reżyser Władimir Chotinienko
pokazał ją przejmująco realistycznie. W pięknych krajobrazach lasów, pól i rzeki - absurdalna brutalność ludzka i głębokie więzi między popem a jego żoną, między popem, a dziećmi, między nim a Bogiem.
I problem, komu być wiernym, kiedy zdradzam.