Sloneczniki

Siostry - uciec przed porwaniem

Reż. Siergiej Bodrov junior (debiut reżyserski)
Scen: Siegiej Bodrow młodszy wg opowiadania Gulszad Omarowej i Siergiej starszego
2001
rosyjski
7 nagród ( 5 dla Siergeja Bodrowa juniora -  za film i najlepszy debiut reżyserski, 2 za role - Oksana Akinszina, Katja Gorina) 1 nominacja (do Grand Prix Bratysława, za film)
IMDb 7/10 (jako "Córki mafii")



Lata 90-te. Przed wyjściem z więzienia Alberta Murtazajewa oczekuje nie tylko żona z ośmioletnią córką Diną, ale  ludzie, którzy żądają od niego zwrotu przejętych przy jego aresztowaniu milionów. Jeśli ich nie zwróci, jego córce grozi niebezpieczeństwo.  Albert decyduje się ukryć Dinę, a także trzynastoletnią pasierbicę Swietę (Oksanę Akinszynę) w pustym mieszkaniu przyjaciół, ale jeszcze tej samej nocy mafia trafia na ślad dziewczynek.




Udaje im się uciec w ostatniej chwili. Zaczyna się dla jednych pościg,



dla innych ucieczka. Dziewczynki nie mają dokąd się udać. Krewni nie przyjmują ich ze strachu przed mafią. Głodna Dina decyduje się zarobić śpiewem piosenki Kambat. Dziewczynkami zajmują się ludzie z Kaukazu. Dina ma dla nich zbierać pieniądze grając na skrzypcach, Swieta sprzedając napoje. Przy okazji udaje jej się zaimponować nieznanemu mężczyźnie (Siergiej Bodrow młodszy) swoją umiejętnością strzelania.



Wydane policji próbują przejąć ludzie z mafii.



 I wtedy Swieta robi użytek ze swojej pasji, w której od lat przygotowuje się do marzenia o byciu snajperem w armii rosyjskiej.




Когда тебе восемь — весь мир против тебя. Когда тебе тринадцать — ты против всего мира. (gdy masz osiem lat, cały świat przeciwko tobie, gdy masz trzynaście - ty przeciwko całemu światu). I tak się dzieje, gdy broniący je policjant (Dmitrij Orłow)



 okazuje się wobec mafii bezsilny...

Różne listy wędrują po świecie. Na jednej z nich wśród najlepszych filmów rosyjskich o drapieżnych latach 90-ch

1. Брат (1997) - Brat
2. Брат 2 (2000) - Brat 2
3. Бумер (2003) - Beema
4. Бумер: Фильм второй (2006) - Beema: film drugi
5. Сестры (2001) - Siostry (Córki mafii)
6. Кочегар (2010) - Palacz
7. Рэкетир (2007) - Reketir
8. Мама не горюй (1997) - Nie płacz, mamo
9. Жмурки (2005) - Ciuciubabka
10. Груз 200 (2007) - Ładunek 200
i serial "Brygada" i Чужая","Решала", " Карусели" ," Антикиллер".

umieszczono też "Siostry" traktując je jak trzecie ogniwo triady Brat, Brat 2. Te trzy filmy  łącza tytuły,  czas, tematyka gangsterska i osoba Siegieja Bodrowa, nie tylko debiutującego tym filmem jako reżyser, ale i zapewniającego mu krótką,  tajemniczą obecność nowego ruskiego, w którym możemy rozpoznać Daniłę Bagrowa, bohatera historii Brat.



Stąd głupota zmiany tytułu w polskim kinie (z "Sióstr" zrobiono "Córki mafii"). Tytuł jest ważny z jeszcze jednego powodu. Oprócz przemocy



 w centrum filmu znajduje się relacja dziewczynek,  mimo wspólnej matki, być może z powodu braku wspólnego ojca, wrogich,



 a w miarę ucieczki przed prześladowcami coraz bardziej bliskich sobie.

Siergieja Bodrowa od czasu "Jeńca  Kaukazu", ale i "Brata", bardzo lubię i szkoda mi, że kończy mi się już pula filmów z nim. Już minęło 12 lat od kiedy 32-letni Bodrow zginął z ekipą zgnieciony obsuwającym się lodowcem. Właśnie zaczął reżyserować swój drugi film. W ten sposób "Siostry" okazały się jego jedynym filmem.



Obejrzałam z ciekawością myśląc o pewnej historii z lat 90-ch zasłyszanej w Rosji. O reżyserze teatralnym, który stawszy się kapłanem prawosławnym użył całej swojej reżyserskiej maestrii, by w swojej wiejskiej parafii zatrzymać mężczyzn stwarzając im miejsca pracy. Gdy nastąpił krach, nie rozliczono się z nim na duże sumy pieniędzy, czyniąc z niego dłużnika u innych. Ci najęli mafię kaukaską dla odzyskania długu. By wymusić na nim zwrot pieniędzy porwano jego siostrę ze świeżo urodzonym dzieckiem. Zanim zdążył wśród ludzi i przyjaciół zebrać pieniądze, minął miesiąc. Siostra po tym miesiącu potrzebowała pomocy psychiatrycznej. Za historią tego filmu stoi opowieść o porwaniu dziewczynek kazachskich. Siergiej starszy Bodrow opowiedział ją kiedyś młodszemu. Ten przypomniawszy sobie ją nagle, napisał w dwa tygodnie scenariusz. Szukając kandydatek do roli zadawał im dziwne pytania: czy ktoś ciebie kiedyś w życiu zdradził? W odpowiedzi często słyszał prośbę o autograf. Nie usłyszał jej od nagrodzonych za swoje role Oksany Akinszyny i Katji Goriny.