Happy Days (Indie 2007 - telugu)
Happy Days (Indie 2007 - telugu)
Przeniesiony tu z blogu Zahry (valley-of-dance) jej post z 8 czerwca 2009 ; w związku z zamknięciem blogów przed onet w styczniu 2018 - w 10 lecie istnienia blogu Zahry.
Produkcja: Sekhar Kammula
Reżyseria: Sekhar Kammula
Scenariusz: Sekhar Kammula
Muzyka: Mickey J Meyer
Obsada: Sandesh, Nikhil, Vamsi Krishna, Rahul, Tamanna, Gayatri Rao, Sonia, Monali Chowdary, Kamalinee Mukherjee
Czas trwania: 155 min.
Kino: Tollywood
2007
Fabuła
Chandu (Sandesh), Shankar (Vamsi Krishna), Rajesh (Nikhil), Appu (Gayatri Rao), Tyson (Rahul), Madhu (Tamanna) i Sangeeta (Monali Chowdary) to juniorzy lub jak kto woli nowy narybek collegu, którzy bezwzględnie podlegają seniorom (panom i władcom uczelni). Muszą tańczyć jak im „wodzowie” zagrają, dlatego trzymają się od pierwszej chwili razem. Tym samym zawiązują przyjaźń na całe życie. Razem przeżywają pierwsze miłości i przygody. Wszystkim przeszkodom stawiają czoła, gdyż takie jest imię przyjaźni. Nie dla wszystkich jednak przyjaźń znaczy to samo…
Happy Days to film Sekhara Kammuli, który w 100% wypadł spod jego cylindra. Tak jak malarz ma koncepcję na swój obraz, tak ten oto reżyser stworzył to kolorowe i ciepłe dzieło sam własnymi rękoma. Co ciekawe młodzi aktorzy (juniorzy), zostali wyłonieni przez casting w radio Big Fm i serwis idlebrain.com. Czy było to błędem? Oceńcie sami. Ja już znam odpowiedź…
Fabuła jest prosta jak łodyga, banalna, z małymi kolcami, która na swym końcu trzyma różyczkę, muskającą serce. Każdy z nas kiedyś decydował o kierunku swojej kariery, jaką ścieżką chce podążać, kim chce być, a co za tym idzie wybrał jakąś uczelnię/szkołę. Niejednokrotnie bez towarzysza u boku. Tak jest z naszymi bohaterami. Każdy jest na uczelni sam, nie zna nikogo, odważnie zaskarbia sobie pierwsze znajomości. Zastanawia się, czy to jest jego miejsce. Tu poznają swoje pierwsze miłości i pragnienia. Walczą o siebie i bliskich przyjaciół. Jednym słowem jest to optymistyczna wizja uczenia się w gronie oddanych przyjaciół, na terenie starszoklasistów.
Tyle miodu i słodyczy, że powinno zemdlić. Ale tak nie było! Nie w moim przypadku. Z nostalgią nudziłam się na zajęciach, czytałam gazetę w ostatniej ławce i z obawą czekałam na wyniki z egzaminów. I co tu dużo ukrywać… Szukało się miłości,
tej jednej jedynej, wymarzonej.
Oczywiście po roku przebicia się przez selekcję. Nasi bohaterowie znajdują swoją drugą połówkę już w pierwszym dniu bytowania. I tak oto przez kolejne dni nam śpiewają, tańczą, każą się radować! Wybitnie, prawda?
Kammula starannie dobrał aktorów. Bardzo naturalni, niezmanierowani, czyli młodzież taka jakiej byśmy oczekiwali. Zero znajomych twarzy (przynajmniej dla mnie) sprawiło, że zdecydowanie lepiej przyswajałam te bliźniaczopodobne historie zakochanych, mądrych i urodziwych studentów pierwszego roku studiów. Miałam tylko problem z Tysonem, któremu wymowa angielskopodobna jakby troszkę nie po drodze była. Ach… i te dziewczyny takie podobne do siebie… Ale przyjrzałam się im uważnie i dałam radę!
Nie ma co tu się rozpisywać – urocza, pełna wdzięku i magii miłosno /przyjacielska historia, z bardzo przyjemnym dla ucha zapleczem muzycznym. Muzyka kojąca, nostalgiczna, przyjemna dla zmysłów, choć i jest tu miejsce na trochę energii i zabawy. Szczerze polecam! Mimo, że nic tu odkrywczego – wciąga, a to chyba samo mówi przez siebie. Nie oszukujmy się jednak – ten film jest spełnieniem dnia przede wszystkim dla tych, którzy uważają, że świat jest piękny. Za zadanie ma wypełniać ekran optymizmem i w 100% spełnia swoje zadanie.
W telegraficznym skrócie:
- W filmie gościnnie pojawia się Kamalinee, która wciela się w postać seksownej nauczycielki.
- Większa część zdjęć nakręcona została w Chaitanya Bharathi Institute of Technology (CBIT), którego Kammula jest absolwentem.
- Film miał premierę najpierw w USA (28 września 2007 r), a później w Indiach (2 października 2007r). Tym samym stał się największym przebojem kasowym roku 2007.
- Happy Days zdobył 8 nagród Maa Awards w tym dla najlepszego filmu, dla najlepszego reżysera, za scenariusz, muzykę i za piosenki oraz 6 nagród Filmfare, w tym za najlepszy film telugu, reżyserię, muzykę, piosenki i dla Sonii za rolę drugoplanową.