Sloneczniki

Sparsh (Indie 1980 - hindi)

Sparsh (Indie 1980 - hindi)

25-11-2017
- dotyk jest jego spojrzeniem

Reż. Sai Paranjpye (Saaz, Katha, Chasme Buddoor, Disha, Papeeha)

1980

jezyk hindi

tłum. tytułu: Dotyk, Dotknięcie

 

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/d/d4/Sparsh%2C_1980_Hindi_film.jpg

 

Od lat szukam Sparsh z napisami. Zachwycona relacją dwojga w starym filmie z Naseeruddinem Shahem (Izajaat). Z nadzieją na powtórzenie tej magii. Nie znalazłszy go jednak nawet w dubbingowanych rosyjskich, zdecydowałam się brnąć przez gąszcz hindi próbując go zrozumieć w oparciu o moją znajomość i nieznajomość języka. Na ile się da. Bardzo pomaga muzyka, czar klasycznego śpiewu, któremu towarzyszy muzyka sitaru. To on właśnie wprowadza nas w atmosferę filmu. Urzeczony tym śpiewem wymacując drogę laską niewidomy Anirudh (Naseeruddin Shah) zamiast do lekarza przychodzi do śpiewającej Kawity (Shabana Azmi). Następnym krokiem ku bliskości jest propozycja pracy w prowadzonej przez niego szkole dla niewidomych dzieci. Rodzi się zażyłość,

 

http://hemrajsingh.com/wp-content/uploads/2015/06/sparsh-3.jpg

 

przyjaźń, wreszcie miłość

 

https://i.imgur.com/xzLvPEI.png

 

i wyrosła z niej decyzja o ślubie. Niestety para rozstaje się z powodu jego wątpliwości, że ze strony Kawity, chodzi o poświęcenie, a nie o miłość....

 

https://lh4.googleusercontent.com/proxy/Lkx8eZ-_R1adaVwTraaiZb9IbjyXX_4vNdYdOtoSP1hxNYkEpFFi08Eje1kzHuTGcjqrPiuRjrXCRDcISyD-L2t0LJLbFmGiygnc-qeDYl8=w1200-h630-p-k-no-nu

 

Cały film pięknie obdarowany muzyką poświęcono relacji mężczyzny i kobiety i próbom pomocy niewidomym w odnalezieniu się w świecie widzących. Anirudh nie chce tej pomocy. Na swoją bezsilność i próbę wyręczenia go reaguje wybuchem gniewu. Ale właśnie  z kimś takim chce dzieli życie owdowiala niedawno Kawita. Opowieść tę przedstawiono bardzo szczerze i powściągliwie. Czuje się zdziwienie rodzącym się uczuciem,

nadzieję na nie,

 

https://hemrajsingh.files.wordpress.com/2015/04/sparsh1907.jpg

 

ból rozstania, tęsknotę, pełne żalu ale i pragnienia pojednania milczenie. 

Niemożność widzenia bohatera pokazano w jego mniej pewnym sposobie poruszania się, w nie szukających spojrzenia drugiej osoby oczach, ale i w takich scenach, podczas których odkrywszy dotykiem obramowującą  zdjęcie girlandę kwiatów, on domyśla się, że Kawita jest wdową lub też w chwili, gdy Kawita widząc przez okno, że on po czasie rozstania zbliża się do jej drzwi, pełna radości biegnie do lustra, by poprawić fryzurę, a tam przypomniawszy sobie, że Anirudh jej zabiegów wokół wyglądu nie zobaczy, ... perfumuje się.

Warto zobaczyć ten film reżyser Sai Paranjpye, która mnie już urzekła w Saaz i której sztukę  chciałabym zobaczyć w filmie Katha (na YT z en, napisami)

 

http://www.veethi.com/images/people/profile/Sai_Paranjpye.jpeg.