Sloneczniki

Życie Pi (2012 USA)

Życie Pi (2012 USA)

20-01-2013
- próba wiary
ŻYCIE PI - próba wiary

Reżyseria: Ang Lee ("Rozważna i romantyczna", "Przyczajony tygrys, ukryty smok", "Tajemnica Brokeback Mountain")

Scenariusz:David Magee  ("Marzyciel") wg Yanna Martela

Muzyka:Mychael Danna

Zdjęcia: Claudio Miranda ("Ciekawy przypadek Beniamona Buttona, Podziemny krąg)

Produkcja: USA

Premiera: 2012

Język: angielski, tamilski, francuski

Nagrody: 11 nagród, 37 nominacji (w tym 11 do Oscara - za zdjęcia, reżyserię, efekty specjalne)

Ocena: IMDb 8.3/10

 

 

 

Pi Patela (Irrfan Khan), żyjącego w Montrealu Indusa z kiedyś francuskiego Pondicherry, odwiedza  poszukujący tematu na książkę pisarz (Rafe Spall). Pi Patel opowiada mu swoją historię.

Piscine Molitor Patel znany Pi (Suraj Sharma) wyrusza ze swoją rodziną: matką Gitą Patel (Tabu),


bratem Ravi i  ojcem Santoshem Patel (Adil Hussain) statkiem do Kanady. Rodzina zabiera ze sobą, licząc na sprzedaż w Ameryce, zwierzęta z prowadzonego w nadmorskim Pondicherry ZOO. Podczas sztormu statek tonie

i Pi zostaje w szalupie sam z hieną, zebrą, orangutanem i bengalskim tygrysem zwanym Richard Parker. Wkrótce na łodzi zostaje tylko Pi i tygrys.

 

Czeka ich 227 dni samotnej wędrówki przez ocean....

 


Zachwycił mnie ten film.

Czemu trzymałam w domu miesiącami tę książkę i oddałam ją nieczytaną? Teraz bardzo chcę przeczytać powieść Yanna Martela wg której Ang Lee,

który kiedyś sprawił mi przyjemność "Rozważną i romantyczną", a potem "Przyczajonym tygrysem", stworzył tę historię. Do kina poszłam tylko ze względu na motyw Indii i obecność Irrfana Khana

i Tabu w obsadzie.

Ostatnio narzekam, że kino zeszło do przedszkola. Wiedźmy, wampiry, awatary, wszędzie efekty specjalne. "Życie Pi" też ma w sobie coś z bajki. Już sam początek życia Pi wygląda jak w raju, choć to, co sie dzieje wśród dzieci w szkole dalekie jest od idylli. Pi nie poddaje się jednak prześladowaniom, jest w stanie walczyć  przeciw sile poniżenia, szyderstwa rówieśników o akceptację i szacunek, a potem żarliwie szukać odpowiedzi, kim jest Bóg. Rozdarty między hinduizmem matki, chrześcijaństwem, a islamem, w cieniu racjonalizmu ojca, Pi zabiega o swoją  tożsamość religijną. Ten dialog z Bogiem  bohater będzie kontynuować wystawiony  - sam na morzu - na próbę wiary. Zmaga się z żywiołem wody,

 

z drapieżnikami,

z poczuciem straty najbliższych, z samotnością i zwątpieniem.

Na ile silniejszym  w tym zmaganiu uczyniła go pierwsza miłość do Anandi, dziewczyny która urzekła go od pierwszej chwili

gdy Pi ujrzał ją na lekcji hinduskiego tańca klasycznego.

 

Pi przeżywa na morzu chwile wyciszenia i nadziei

i melancholii.

, ale i urzeczenia pięknem stworzonego przez Boga świata i swojej kruchości

W grozie burzy odczuwa strach i zachwyt,

w krzyku wyznaje wielkość i przerażajacą czasem moc Boga.

Poddaje Mu się, zawierza Mu i Bóg odpowiada chwilą wytchnienia. Uprzednio jednak doświadczywszy bohatera całkowitą bezsilnością, zgodą na śmierć.

 Pi po latach opowiada to pewnemu Kanadyjczykowi, by zapłodnić wyobraźnię pisarza w kryzysie, ale też by przed ateistą postawić pytanie: czy jest Bóg, czy można Mu zaufać, nie tylko wierzyć w Niego , ale wierzyć też Jemu. Pomóc w odpowiedzi ma wybór jednej z dwóch alternatywnych historii przedstawiających to, co naprawdę zdarzyło się na oceanie z Pi. Pisarzowi i nam bohater zadaje pytanie, którą historię wolisz. 

 

Przepiękne zdjęcia

Życie Pi zaspakaja głód baśni, magii obrazów,

choć bajkomania w kinie mnie zasmuca, tu nie przeszkadza mi, że  film odwołuje się do dziecka w dorosłym.

Historię uwiarygadnia bardzo szczera gra Suraja Sharmy


Teraz szukam książki. Mam nadzieję, że w  scenach rodzinnych z czasu Indii, sprzed podróży przez ocean i emigracji w Kanadzie więcej znajdę w książce.