Sloneczniki

Otchłań (Rosja 1992)

Otchłań (Rosja 1992)

02-04-2017
 - wciąga, przeraża, kaleczy, unicestwia
Reż. Iwan Dychowiczny
Prod. Francusko-niemiecko-rosyjska
1992
język rosyjski
tytuł oryginału: Прорва
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/ru/2/28/%D0%9F%D1%80%D0%BE%D1%80%D0%B2%D0%B0%2C_%D0%BF%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%B5%D1%80_%D1%84%D0%B8%D0%BB%D1%8C%D0%BC%D0%B0.jpg

Lata 30-te. Moskwa. Pod kryształowymi żyrandolami w  złocistych pałacach rozstrzelanych arystokratów ucztują zapakowani w mundury ludzie władzy - NKWDziści. Wśród nich jest  Sasza, mąż Anny (Ute Lemper). Ocalała z rodziny, która rozstrzelano za to, że należała do tych, którym rewolucja zabrała najpierw majątek, a potem życie,   Anna pociesza się we flirtach,

http://my-loveli-film.ru/wp-content/uploads/2012/11/%D0%BF%D1%80%D0%BE%D1%80%D0%B2%D0%B03.png

romansach, wewnętrznie złamana faktem, że jej mąż dopuścił do tego, by zgwałcił ją jego szef z NKWD.

https://static.kinokopilka.pro/system/images/screenshots/images/000/162/021/162021_original.jpg

Słyszał jej krzyki o pomoc zza ściany i milczał nie broniąc jej. Szansą dla Anny okaże się spotkanie z tragarzem Goszą (Jewgienij Sidichin).

https://cache-mskdataline06.cdn.yandex.net/kp.cdn.yandex.net/40969/1_41674.jpg

Jemu zwierza się ze swojego życia, w którym ma poczucie, że seks z enkawudzistami  sprawia, iż Anna spada i spada coraz niżej. Nie mogąc się zatrzymać. Coraz bardziej nienawidząc siebie i ich. Śpię z nimi, a każdy z nich pachnie trupem, mówi do Goszy.

Inni bohaterowie tej opowieści to
-  przyjaciel Anny, adwokat broniący kobietę oskarżoną o kilka zabójstw
-  pisarz, którego przyjaciel (Siergiej Makowiecki) próbuje ratować od aresztowania;

http://m.kino-teatr.ru/acter/photo/1/1/14011/433186.jpg

pisze on książkę, której tytuł  - Otchłań -  jest tytułem filmu. O czym książka?  Про то, что на самом деле у нас, сейчас, в России, того самого главного, чего боятся все, — его нет. Оноусловное. Ононе человек, не понятие. Оно простоничто. Но ничто, которое втягивает и уничтожает, пугает. Калечит. Как прорва. Низачем. По запаху.
-
kochana przez pisarza baletnica, która wpadła w oko enkawudziście, który skrzywdził Annę

Nie wszystko rozumiałam, ale nastrój przedstawiono tu bardzo sugestywnie. Przytłacza, przygnębia. Rosja szykuje się do święta, do parady, podczas której ktoś z przywódców ma wystąpić konno. Strach uczynił ludzi posłusznymi, ale konia nie mogą tu nauczyć poruszać się posłusznie pod muzykę. Ten motyw wzięto z życia; opowiada o fakcie, gdy Budionny miał wziąć udział w paradzie na ognistym rumaku, a w końcu podstawiono mu  przerobionego zewnętrznie na rumaka spokojnego wałacha.

Niektóre sceny  mnie uderzyły - scena odwiedzin w więzieniu. Ludzie rwą się do tego, by  dotknąć swoich dłoni. Jednak dotyk zostaje zabroniony. Towarzyszy mu krzyk strażnika i rozkaz trzymania się na dystans od drugiej osoby.
Porusza też kontrast parady, radości tłumów i cisza obsuwających się wzdłuż muru ciał rozstrzelanych. Równoczesność zdarzeń.
 Symboliczny motyw gwałtu dokonywanego przez przedstawicieli władzy. Wszechwładnej i budzącej grozę.