Sloneczniki

Wędrówka przez słońce (Corban Addison)

Wędrówka przez słońce (Corban Addison)

03-01-2013

ang. tytuł: A Walk Across The Sun 2012
tłum. Dominika Lewandowska
wyd. Świat Książki
str. 399

 

Siedemnastoletnia Ahalya  i piętnastoletnia Sita Ghai, dwie siostry żyjące w dostatnich warunkach na wybrzeżach Tamil Nadu w fali tsunami


tracą rodziców. Pozbawione ochrony mężczyzny zostają porwane i sprzedane do burdeli bombajskiej Kamathipury. Thomas, prawnik z Ameryki przyjeżdża do Bombaju, by rozpocząć pracę w organizacji pozarządowej zajmującej się odzyskiwaniem dzieci zmuszanych do prostytucji.  W głębi serca ma też nadzieję, że w Bombaju odzyska serce swojej indyjskiej żony Priyi. Odeszła ona od niego wyjeżdżając do Indii, zdruzgotana utratą dziecka i rozczarowana jego materializmem. Losy Thomasa i dwóch sióstr krzyżują się ze sobą....

Po kilku europejskich filmach czas na Indie.
Prostytucja w Indiach jest tematem, po który sięgam z pewnym oporem.

starcasm.net

Tak było, gdy czytałam Niebieski notatnik, czy gdy przerwałam czytać Ślicznotkę Soni Faleiro. A tu w dodatku chodzi o prostytucję porywanych dzieci (20% nieletnich w Indiach wykorzystuje się seksualnie).  Niemniej przeczytałam "Wędrówkę przez słońce" w święta jednym tchem (dzięki, Zahro:)

Dziewictwo ma tak wysoką wartość, że w Matce Boga, my chrześcijanie, widzimy dziewicę. We współczesnym świecie hołd  wielkiemu znaczeniu dziewictwa składa się haniebnie. Targując nim. Rzadko bywa by, jak we Włoszech pewna nastolatka, ktoś wystawił na aukcję w sieci własne dziewictwo. Najczęściej jego sprzedaż łączy się z przemocą.  Ze smutkiem powracają do mnie obrazy z "Kerala Cafe", historii, w której rodzice kupują wykształcenie swego syna sprzedając córkę do adopcji. Adopcja okazuje się prostytucją. Ta sytuacja jest wyrazem wykorzystania czyjejś rozpaczy i bezsilności.  Podobnie wykorzystano bezsilność dwóch sióstr w "Wędrówce przez słońce". Sita i Ahalya straciwszy w tsunami rodzinę i dom są kimś, kto przede wszystkim potrzebuje pomocy. Ale takie osoby   łatwo też stają ofiarami przemocy, przedmiotem handlu. Obie siostry są bezwolnie przewożone przez Indie, z doświadczonego tsunami Tamil Nadu

asianews.it

do Bombaju.
Miasto, do którego chcę wrócić, które mimo bomb i gangów, widokiem ożywionego tłumu

budzi we mnie sentyment, tu pokazano oczyma dziewczynek zamkniętych w cieszącej się złą sława dzielnicy Kamathipura.

Cena sprzedawanych dziewczyn rośnie z transakcji na transakcję. Każda następna osoba w łańcuchu pośredników płaci coraz większa sumę. Po odebraniu dziewczynie gwałtem dziewictwa jej wartość  spada w dół. Staje się ona w oczach klientów tylko jeszcze jedną tanią dziwką. To bardzo smutna historia, mimo że jak w "Uśmiechach Bombaju"   przemienia się ona w historię ocalenia i że w opisach przemocy oszczędzono brutalnej dosłowności obrazów z "Niebieskiego notatnika".

W "Podróży przez słońce" mamy do czynienia z dwoma   równolegle prowadzonymi wątkami, które się w pewnym momencie krzyżują. Obok wątku dziecięcej prostytucji i historii porwanych nastolatek Sity i Alhayi, autor, Corban Addison działacz w ruchu. przeciwko współczesnemu niewolnictwu, przedstawia nam też zagrożoną rozpadem  relację małżeństwa amerykańsko-indyjskiego. Thomas i Priya, poślubieni w kościele i połączenie saptapadi, siedmioma krokami wokół świętego ognia,

z trudem przechodzą kryzys utraty dziecka.

Ta książka sprawiła, że poszukałam informacji o tsunami w Indiach.
26 grudnia 2004, drugi dzień świąt Bożego Narodzenia 15 metrowa fala wody zniszczyła na Oceanie Indyjskim wybrzeże wielu krajów. Epicentrum: indonezyjska Sumatra. 294 tysiące zabitych - największa katastrofa świata, 14 krajów doświadczonych kataklizmem.

W Indiach (trzecim po Sri Lance i Indonezji najbardziej dotkniętym tsunami kraju)  fala zniszczyła przede wszystkim Andamany, Nikobary i południowo-wschodnie wybrzeże.  Najbardziej ucierpiały stany: Tamil Nadu, Pondcherry, Kerala i Andhra Pradesh. 

 

11 tysięcy zabitych i 5 tysięcy zaginionych, uznanych na zmarłych. 380 tysięcy pozbawionych domów.

Poszczególne rozdziały książki komentują motta z Tagore:

  • "Dzieci bawią się na obrzeżach światów"
  • "Niebo pokrywają chmury i deszcz pada nieustannie. Nie wiem, co tak się rusza we mnie - nie wiem, co to ma znaczyć"

Gandhiego:

  • "Powinniśmy nieustannie pracować na rzecz dobra ludzkości - to jest najwyższe prawo moralne",

Suketu Mehty

  • "Bitwa o Bombaj to bitwa indywidualnej jaźni z tłumem"

z Rygwedy,

  • "Ogarnęła mnie ciemność - czarna, namalowana. O świcie, umórz ją niczym dług"
  • "Dotarliśmy na daleki brzeg tej ciemności; świt rozpościera jasność niczym sieć"

z Upaniszad z VIII-III w.p.n.e.:

  • "Gdyś wypuszczona, leć szybko i daleko, strzało modlitwą naostrzona" z Iśa ,
  • "Tak jak czyni, tak jak postępuje, takim się staje"
  • "Hołdujący niewiedzy wchodzą w ponure ciemności" ;

z Tiruwalluwar z II-II w.n.e.

  • "Powiadają, że dusza ogrodzona jest kośćmi, które mogą być ludzką miłością"
  • "Ci są ludźmi, co innych miłować potrafią. Reszta: skórą okryte szkielety"
  • "By zrozumieć zawiłe meandry istnienia, trza uchwycić ich głębszą istotę",

z Hafiza z XIV wieku

 

  • "Gdzież ta wygasła lampa, co z nocy dzień czyniła? Gdzie słońce?

z Bhagawadgity

  • "Natura człowieka jest taka jak jego wiara, a jaka jego wiara, takim on sam rzeczywiście jest"

i z Ramajany

  • "Nie pozwól, by to, co minęło, kładło się ciężarem na twym sercu"

i z Biblii:

  • Nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie (list św Jakuba)
  • "Odsunąłeś ode mnie przyjaciół i towarzyszy: domownikami moimi stały się ciemności"

Dźalaluddina Rumiego z XIII wieku:

  • "jeśli nie widziałeś diabła, spójrz na własne ja"

z Matki Teresy, która  zapytana, jak rozwiązuje problem ubóstwa na świecie, powiedziała:

  • "Trzeba zajmować się tym, co ma się przed sobą"

Najbardziej poruszają  mnie słowa z Rygwedy, Bhagawadgity i Hafiza.

Niemniej ciekawość moją obudziła tez poezja Sarojini Naidu,

która łączy Thomasa i Priyę.

Oto wiersz
"Przemijanie
" Nie, nie płacz; nowe nadzieje, twarze, marzenia,
Stracona radość lat nienarodzonych
Nakażą sercu wyrzec się cierpienia,
Nakłonią oczy do zdrady łez swych.

Nie, nie rozpaczaj, choć życie pełne mroku,
Czas w swej wędrówce nie stanie, nie zwolni;
Dzisiejszy dzień, tak długi, dziwny, gorzki,
Wnet jako wczoraj każdy z nas zapomni.

P.S.Imiona dziewczyn nawiązują do legendarnych postaci.  Porwaną przez demona Rawanę Sita ratuje jej mąż Rama. I Ahalya. Jej imienniczka, wzór piękna i cnoty, uwiedziona lub wręcz zgwałcona  przez boga Indrę, przeklęta przez męża bramina za zdradę i zamieniona w kamień również za sprawą Ramy wraca do swej ludzkiej postaci.

One same uwięzione, przerażone ratunku szukają w codziennym odwzorowywaniu z ziarenek ryżu kolam,

w opowieściach i cytatach z poezji. Dzięki pamięci chcą ocalić swoją tożsamość.

CYTATY:
"Leczenie ran wymaga ruchu, chęci, celów - przekonania, że jednak warto żyć"

"Tęsknota to wróg. Tęsknota za przeszłością, tęsknota za przyszłością, tęsknota za miłością, tęsknota za rodziną. Weśja (dziwka)musi wyzbyć się wszystkich uczuć i pogodzić się ze swoją karmą."

W książce:
Rakhi a Aleksander Wielki. Zgodnie z legendą zawdzięczał on darowanie mu życia przez króla Porusa na polu bitwy swojej żonie. Świadoma kłopotów męża w Pendżabie zawiązała ona królowi Porusowi na ręce rakhi, bransoletkę symbolicznie stwarzającą więź braterstwa. Kobieta poprzez rakhi czyni siebie siostrą kogoś, wymaga więc jego opieki. Jako jej opiekun Porus nie śmiał uczynić jej wdow,ą zabijając Aleksandra.