Sloneczniki

Przechadzka (Rosja 2003)

Przechadzka (Rosja 2003)

05-01-2016
- rzucę tobą jak kula w kręgle
Reżeser: Aleksiej Uczitiel (Na końcu świata, Kosmos jak przeczucie, Pamiętnik jego żony, Zakładnik)
2003
rosyjski
прогулка
IMDb 7.4/10
4 nagrody, 3 nominacje (za reżyserie,film,scenariusz, rolę - Jewgienij Griszkowiec)



Przechadzka to znowu, podobnie jak Radio Pitier FM, czy Brat film, którego jednym z bohaterów jest Petersburg,



nawet w czasach sprzed pieriestrojki pieszczotliwie zwany Pitierem. Trójka bohaterów



 zanurzona w miasto, w jego zgiełk, żywotność, dziwactwa, radość i melancholię od rana do wieczora przemierza jego ulice w tytułowej przechadzce.



Ale ani polski tytuł przechadzka, ani rosyjski Progułka nie oddają gorączki i żaru tego prawie biegu przez miasto. Trójka bohaterów to zwalniając, to przyśpieszając tempo kroków, to zabiegając sobie drogę, to doganiając siebie, w zmiennych konfiguracjach przeżywa w ciągu jednego dnia całą historię uczuć zaciekawienia, fascynacji sobą, urzeczenia, zakochania, zazdrości, która wystawia męską przyjaźń



 na próbę. Trójka to nie najlepsza ilość na przeżycie miłości. Zawsze ktoś pozostanie tym trzecim, niepotrzebnym, zaniepokojonym szeptem, którego nie słyszy. Raz jest to Alosza zagrany przez Pawła Barszaka



raz Pietia  (Jewgienij Cyganow).



Rozgrywającą jest Ola (Irina Piegowa).



Reżyserem tej historii, w której i bójka o dziewczynę i deszcz,



 kwiaty, kibice Spartaka, propozycja małżeństwa, kłamstwa i fantazje jest Aleksiej Uczitiel,



którego podziwiam za pasję w opowieści Na końcu świata  i który obudził mój smutek w Kosmos jak przeczucie. W tej historii pokazuje on opowieść o kimś, kto wygrawszy przegrał.
Obejrzałam z ciekawością i niepokojem śledząc egzaltację chodzenia po linie uczuć



 i gry




 z Petersburgiem w tle.



Poruszył, zapadł w pamięć tak dalece, że wybrałam go jako temat przygotowywanego na lekcję wypracowania w hindi.