Sloneczniki

Szczęściarz (Rosja 2006)

Szczęściarz (Rosja 2006)

10-10-2015
 - złoto za wolność
Reż. Władimir Jakanin
Scen. wg powieści Władimira Wysockiego Czarma świeca (Черная свеча)
2006
rosyjski
Фартовый
IMDb 5.9/10

można zobaczyć po rosyjsku na YT



Dwudziestodwuletni Wadim Uporow (Władimir Epifancew), były mistrz boksu  z powodu donosu skazany z paragrafu 58 na 25 lat pracy w kopalniach Syberii,




pojawiwszy sie w obozie GUŁAG-u wchodzi w zatarg z jednym z przestępców.


 Swiadomy, że szykują się go zabić ucieka, złapany i zbity,



 pół roku przetrzymywany jest w izolatce, wyszedłszy bierze udział w suczej wojnie, między sukami, tzn. przestępcami zedecydowanymi współpracowac ze służbą wiezienną i worami w zakonie, tj.  bandytami żyjącymi kodeksem bandyckim, zgodnie z którym nie wolno pracować  dla tego, kto cię więzi. Kolejna ucieczka, kryjówka w domu Natalii ((Jekatierina Wuliczenko), zakochanie w niej



 i szukanie sposobu, który da Wadimowi  wolność w legalny sposób...


Film nieprawdziwy, jednak zdecydowałam się go obejrzeć do końca, bo jest nieudaną próbą adaptacji książki Wołodii Wysockiego i Leonida Monczinskiego Czarna świeca. Dodatkowo pierwowzorem  bohatera tej opowieści jest prawdziwa postać, bliski Wysockiemu Wadim Tumanow. Urodził się on w 1927 roku na Ukrainie, marynarz na statku "Uralmasz", 20-latek w 1948 roku aresztowany w wyniku donosu i za szpiegostwo, terror i antysowiecką agitację (artykuł 58) skazany na 8 lat obozu.



 Zdaniem Tumanowa skazano go za "miłość do poezji Siergieja Jesienina".



Osiem lat spędził




 on w kołymskich obozach.


 Ośmiokrotnie próbował uciekać. 



Z tego powodu wyrok wzrósł - do 25 lat. Po śmierci Stalina wypuszczono go i rehabilitowano. Na wolności szkolił się w górnictwie i udoskonalił wydobywanie syberyjskiego złota. Jego ogromne sukcesy spowodowaly nagonkę władz na niego i doprowadziły do likwidacji założonego przez niego stowarzyszenia.


Film można sobie odpuścić, ale cieszę się, że dzięki niemu poznałam Wadima Tumanowa, przyjaciela Władimira Wysockiego,



któremu poświęcił on takie piosenki jak o jego ucieczkach   «Был побег на рывок» i «В младенчестве нас матери пугали...»
Niestety zdjęcia Wadima Tumanowa nie znalazłam w internecie.