Sloneczniki

Bumer 2 (Rosja 2006)

Bumer 2 (Rosja 2006)

29-12-2014
 - żyj życiem mego brata
Reżyser: Piotr Buslow ( Bumer - debiut , potem Wysocki)
Inne tytuły: Beema 2, Bumer film wtoroj
Muzyka: Siergiej Sznurow (lider zespołu Leningrad)
Zdjęcia: Aleksandr Simonow (Palacz, Morfina, Ja liubliu tiebia)
4 nominacje (za film, za role - Władimir Wdowiczenkow, Swietłana Ustinowa, Andrej Mierzlikin)
2006
Język: rosyjski
IMDb 6.5/10
ciąg dalszy filmu Bumer


Ostatni napad kosztował Kostiana (Władimir Wdowiczenkow) życie dwóch przyjaciół, poczucie zdrady ze strony trzeciego, Dimy (Andrej Miezrlikin) i świadomość, że czeka go 15 lat więzienia.




 Jednak po kilku latach za kratami przyjaciel, który uciekł nie broniąc go przed aresztowaniem dorobił się na tyle, że był w stanie przekupić władze więzienne zapewniając Kostii wolność. Za cenę zabicia innego więźnia Koli (Aleksandr Gołubiew), na którego powrót czeka siostra Dasza (Swieta Ustonowa).



 Kostia wychodzi z paszportem na nazwisko Koli i po dramatycznym spotkaniu z Dimą, jego los krzyżuje się z losem Daszy
...




Zaledwie kilku bohaterów i jak w poprzedniej części (Bumer) ogromna, jakby pusta Rosja.  Jesteśmy w więzieniu, znów na drodze




w kolejnym bumerze (BMW),



 bohater jest atakowany to w Moskwie, to na pustkowiu dróg,  dochodzi do siebie w rybackiej chacie gdzieś na brzegu rzeki, rozstrzygająca scena rozgrywa  znów nad wodą przy przeprawie promem.

Znów film drogi jak Bumer, w którego ostatniej scenie widzimy jak gdzieś w pustce krajobrazu  powoli  wraz z rozładowaniem się akumulatora  wygasają śwatła porzuconego BMW i nad bohaterami i ich Rosją zapada cisza ciemności. W Bumerze 2 bohater na chwilę wynurza się z tej ciszy ciemności. Nawet jeśli, jak w Bracie, Bracie 2 i w Bumerze i tu rządzi Pani Przemoc, to jednak w tej historii równoważy ją miłość. Braterska która daje komuś siłę do przetrwania więzienia, do czerpania nadziei z widoku siostry na zdjęciu i quasi braterska między głównym bohaterem i siostrą kumpla z więzienia.

Nadzieję daje też przemiana  wrogości 

 

ku zaufaniu

i szukaniu  w kimś zrozumienia i oparcia. W miarę rozwoju historii widać że bohaterowie mają już tylko siebie.

Czy Kostii uda się przekonać Daszę,


 

że nie ma raju - choćby na Goa - za cenę szantażu i  napadu?

 


 

Operatorem poprzedniej części Bumera był Daniła Gurewicz. W 2002 roku zginął zaledwie drugi dzień pracując przy zdjęciach filmu  Łącznik. Bumer 2 poświęcono pamięci reżysera tego filmu, odtwórcy Brata Siergiejowi Bagrowowi


i całej jego ekipie filmowej, której nigdy nie odkopano spod ton śniegu lodowca Kolka, gdy ten obsunął się na ekipę filmującą w Kaukazie.


Mimo że zdecydowanie większe wrażenie na mnie zrobił Bumer, drugą jego część też warto zobaczyć, choćby ze względu na rolę Wdowiczenkowa i tło piosenek  Siergieja Sznurowa, a wśród nich Wolność (Cвобода) ze słowami: Tylko kiedy płyniesz pod prąd rozumiesz, co oznacza wolność myśli.... linia życia staje się kropką...  być innym oznacza być zawsze samemu, nikt tak po prostu nie staje się wolny etc

Только когда плывёшь против теченья,
Понимаешь, чего стоит свободное мненье.
Звенья собираются в длинные цепочки,
Линия жизни становится точкой.

Строчки и дни, стежок за стежком,
Шьют твоё дело с душой и огоньком.
Здесь, за решёткой, начальник-полковник,
Моя свобода - это радиоприёмник.

Я свободен словно птица в небесах,
Я свободен, я забыл, что значит страх.

Быть другим - это значит быть всегда одному.
Выбирай, что тебе - суму или тюрьму.
Никому просто так не даётся свобода,
Из неё нет выхода, и в неё нет входа.

Сода для того, чтобы чай был черней,
Понятно? Тогда и себе налей.
Я участвую в каком-то сидячем марафоне,
Хорошо, есть приёмник в магнитофоне.

Я свободен словно птица в небесах,
Я свободен, я забыл, что значит страх.

Чай, папиросы, ответы на вопросы,
Допросы, опять допросы.
Мой приёмник - односторонняя связь,
Тире и точки, арабская вязь.

Я не могу сказать, но зато я слышу,
Я видел, как крыса становится мышью.
То, что не стереть, как сильно ни три,
Свобода - это то, что у меня внутри.

Я свободен словно птица в небесах,
Я свободен, я забыл, что значит страх.

Свобода - это то, что у меня внутри.
Свобода - это то, что у меня внутри.
Свобода - это то, что у меня внутри.
Свобода - это то, что у меня внутри.
Свобода - это то, что у меня внутри.
Свобода - это то, что у меня внутри.
Свобода - это то, что у меня внутри.
Свобода - это то, что у меня внутри.

 

W odwołaniu do piosenki z pierwszej części "Bumer"

  Не Мы такие, Жизнь такая,

(My nie jesteśmy tacy, to życie jest takie). Ze słowami "trudno mi zrozumieć, gdzie prawda, granice jej zbyt rozmyte, nie mogę dotrzeć do tych, którzy nie wierzą w modlitwy, ich serca jakby z granitu, krzyczą: "trzeba wierzyć w siebie", jeśli nie otworzą, gdy do nich stukasz, wyłam drzwi"


Не Мы такие, Жизнь такая

https://www.youtube.com/watch?v=GJBSfJsrEpo

MNie trudno poniac gdzie istnia, kogda krajnije rozmyty, kogda
Не мы такие, жизнь такая
Мне трудно понять где истина, когда грани размыты
Как я могу достучаться к тем, кто не верит в молитвы
Их сердца словно из гранита, они кричат: «Нужно в себя верить»
Если постучав тебе не открыли – выломай двери
Живут как звери, по законам волчьим, Честь заменяет понятия,
Они считают, что слишком хороши для государственных предприятий
Вроде бы приятели, называют себя братвой
Не могут доверять тому, кто стоит за спиной и в затылок дышит
Воюют против системы, считают себя Робин Гудами
Но людям ничего не достается, все остается в дорогих кабаках и саунах,
Разводят лохов, считают даунами тех, кто за копейки пашет
Как вы можете гордиться судьбою вашей, и псевдо отвагой ?
Ведь вы же забираете только у слабых, решаете проблемы заточкой
Все ваши сытые деньки омыты из кровавых источников
В лорьках выбивается стекла, на рынках переворачиваются лотки,
Нужны деньги на золото, девок, шмотки и тачки.
Разборки, стрелки, материнскими слезами
Вымощены пути тех, кто называет себя крутыми пацанами
Из мобильников звучит «бригада», так и надо
Крутость измеряется количеством совершенных гадостей.

Ветер в лобовое стекло, машина в даль уносит
Случается разное, бывает проносит
В опасные игры играют, только одно и знают
Всегда повторяют: «Не мы такие, жизнь такая».

Ветер в лобовое стекло, машина в даль уносит
Случается разное, бывает проносит
В опасные игры играют, только одно и знают
Всегда повторяют: «Не мы такие, жизнь такая».

Бог дал им силу, показал как жить красиво
Забирать у более слабых – стал сильных стимул,
Приходится видеть каждый раз всё туже картину
Человек верит в порядочность, а ему подло стреляют в спину
Одни и те же фильмы, всё в том же стиле
Где пацаны крутые вершат справедливость, жаль что не в жизни
Я как стихи читаю ваши мысли, лапша на ушах виснет
Отсутствуют эмоции и чувства, одни лишь числа
«Господь Всевышний» - вспоминаете, когда что-то не вышло
Храмы строите из-за грехов, выше положенного перевысило
Вините всех в проделанном, кроме себя
Когда перед ответом ставят, говорите жизнь такая,
Заказываете песни в свою честь, фильмы где у бандитов совесть есть,
Таких переключая каналы телевизора не счесть
Герои фильмов новые, базары понтами не обделенные
Милицию родную всё чаще выставляют клоунами
Ну а бандиты оказались бедные ребятки,
Которым просто не хватало в детстве мамки и папки
Порядки не соблюдали, потому что вечно их ущемляли
Вообще они с рожденья ангелы, вот только жизнь плохая.

Я вообще без отца рос, и в люди выбился. В этой жизни пока сам не возьмешься никто те подарков не сделает.

Ветер в лобовое стекло, машина в даль уносит
Случается разное, бывает проносит
В опасные игры играют, только одно и знают
Всегда повторяют: «Не мы такие, жизнь такая».

Ветер в лобовое стекло, машина в даль уносит
Случается разное, бывает проносит
В опасные игры играют, только одно и знают
Всегда повторяют: «Не мы такие, жизнь такая».

Поубивают вас всех когда-нибудь, ни за что.
Не мы такие, Жизнь такая.

Tłum. ang.
Don't we have such a life
I find it hard to understand where the truth, when the verge of blurred
How can I reach out to those who do not believe in prayer
Their hearts as if from a granite, they cry out, «Need to believe»
If knocking you have not opened - выломай the door
Live like animals under the laws of the wolf, Honor replaces concepts,
They consider, that they are too good for state-owned enterprises
Like friends, call themselves lads
Can't trust the one who stands behind his back and the back of the head breathes
Fighting against the system, consider themselves Robin Гудами
But people didn't get, everything remains expensive public-houses and saunas,
Bred suckers believe downs of those who for a penny plows
How can you be proud of your fate, and pseudo courage ?
After all, you could take only the weak, solve the problems of sharpening
All of your full days washed out of the bloody sources
In лорьках knocked out glass, in the markets of cheese trays,
Need money for gold, girls, clothes and cars.
Disassembly, arrows, parent tears
Paved the way of those who call themselves steep boys
From cell phones sounds of the «brigade», and the need to
The escarpment measured by the number of committed mucks.

The wind in the windshield of the car in the distance takes
It happens different, sometimes carries
A dangerous game to play, only one and know
Always repeat: «we are Not such a life».

The wind in the windshield of the car in the distance takes
It happens different, sometimes carries
A dangerous game to play, only one and know
Always repeat: «we are Not such a life».

God gave them power, showed how to live beautifully
Take from the weaker - became a strong incentive,
We have to see each time the same picture
A person believes in honesty, and his cowardly shot in the back
One and the same films, all in the same style
Where the boys steep administer justice, it is a pity that not in life
I like poetry reading your mind, noodles on the ears hangs
There are no emotions and feelings, only the number of
«The Lord is high» - remember, when something is out
Temples build because of sins, too high перевысило
Blame all in the work carried out, except myself
When the answer put, say this life,
Order of the songs in his honor, films where the bandits had the conscience is there,
Such switching the TV channels do not count
The heroes of the films of the new, bazaars Ponta not deprived of
The police native increasingly exhibit clowns
Well, the bandits were poor boys,
They simply lacked in childhood nurse and folders
The orders are not complied with, because forever they infringe on the
Did they even with the birthday of the angels, this is only the life of the poor.

I actually grew up without a father, and to the people of place." In this life until he will not take one of those gifts will not do.

The wind in the windshield of the car in the distance takes
It happens different, sometimes carries
A dangerous game to play, only one and know
Always repeat: «we are Not such a life».

The wind in the windshield of the car in the distance takes
It happens different, sometimes carries
A dangerous game to play, only one and know
Always repeat: «we are Not such a life».

Kill all of you ever, for anything.
Not we have such a Life.