Sloneczniki

Brat (Rosja 1997)

Brat (Rosja 1997)

23-12-2014
 - przyjechał do brata w Pitier
Reż; Aleksy Bałabanow (Brat 2, Wojna, Ciuciubabka, Palacz, Morfina)
rosyjski
Брат
1997



Daniła Bagrow (Siergiej Bodrow) wróciwszy z wojny w Czeczeni nie umie sobie znaleźć miejsca. Zawiedziona nim matka wysyła go do Petersburga,




aby tam szukał wsparcia u świetnie dającego sobie radę brata Wiktora (Wiktor Suchorukow). Na miejscu okazuje się, że brat zarabia na życie jako killer. Włączony w jego "pracę" Daniła,  wykorzystując umiejętności zdobyte na wojnie, wkrótce staje się dużo bardziej skuteczny w grze w zabijanie...





Petersburg Raskolnikowa



Jego siekierę zastępują pistolety i obrzynki karabinów.



Petersburg w tym filmie to bardzo mroczne miasto. Bohater krążąc po nim trafia na wymuszanie haraczu od targujących na bazarach,



na młodociane dziwki okradające klientów, na bitą mężatkę, na zaćpane nastolatki, podpitych intelektualistów.  Na jednym piętrze ktoś czeka  na gospodarza, by zabić go na czyjeś zamówienie, na drugim pod gitarę trwa balanga artystów. Najlepiej ogrzać można nie tylko ręce, ale i serce wśród zapijających swoją bezdomność na protestanckim cmentarzu bomżów. To tu bohater spotyka Hoffmana (Jurij Kuzniecow), Niemca,  jedyną osobę, od której może się spodziewać pomocy, współczucia i słów podsumowujących jego wybór w życiu: "Bóg będzie twoim sędzią".



Łatwo  tu o seks, trudno o więzi. Najtrudniej doświadczyć miłości.  Włóczący się po Petersburgu Daniła sprawia wrażenie bardzo samotnego, kogoś, kto zgubił swój cel i kierunek.




A jednocześnie to  ktoś, kto wygląda na kogoś bardzo zdecydowanego. Czy kultowym bohaterem Rosji uczyniło go to, że wydaje się być nieustraszony, że jego wybory są tak jasne: tak - tak, nie - nie.  Pełne zdecydowanie. W zabijaniu. To, że w Rosji lat dziewięćdziesiątych, pełnych  zamętu i niepewności bohater potrafi być tak skuteczny i jednoznaczny, zawdzięcza on wojnie. To w Czeczenii nauczył się działać natychmiast wiedząc, że jeśli nie zdąży ze strzałem, sam zginie. Ilu Czeczenów zabił broniąc się przed śmiercią z rąk tych, którzy bronili  własnej ziemi?  Rosjanie mówią o jego bohaterze "Obajatielnyj killer". Oбая́тельный - ujmujący, czarujący. Bohater zagrany przez Sierożę Bagrowa, rzeczywiście zjednuje serce pewną niewinnością. To chłopiec, którego twarz rozjaśnia się, gdy słucha wszędzie szukanej muzyki, takiej, która dawała mu nadzieję na wojnie. W tym świecie zła muzyka wydaje się ocalać godność.  Podobnie gesty pomocy, ratowania kogoś powtórzone tu wobec bohatera w dwóch relacjach.  I ze strony bohatera wobec brata.




Przejmujący film pełen melancholijnych obrazów Petersburga, pod muzykę Nautinusa Pompiliusa, z poetycką wizją szkieletu tramwaju sunącego przez miasto. Do bólu szczerze zagrany przez Siergieja Bodrowa, z   bohaterem budzącym  współczucie. Oglądając ten film nie wiedziałam jeszcze, że pięć lat później filmując własny mistyczny dramat Siergiej Bodrow wraz z całą ekipą zginie pod milionami ton lodu obsuwającego się lodowca.

Хлоп-хлоп

Матерь Богов

Зверь

Люди на холме