Sloneczniki

Satyagraha (Indie 2013- hindi)

Satyagraha (Indie 2013- hindi)

09-02-2014
- aby  rząd był sługą swoich wyborców
Reż: Prakash Jha (Gangaajal, Aarakshan, Raajneeti, Apaharan, Chakravyuh, Mrityudand)
dramat polityczny
Role: Amitabh Bachchan, Ajay Devgan, Kareena Kapoor, Arjun Rampal, Manoj Bajpai
IMDb 6.1/10
2013
सत्याग्रह



Manav  Raghvendra (Ajay Devgan) przed wyjazdem do Ameryki odwiedza w małym miasteczku, Ambikapur, w stanie Chhattisgarh  swego przyjaciela Akhilesha. Każdy z nich za najważniejsze w życiu uważa coś innego. Manav karierę i jak najszybsze wzbogacenie się. Akhilesh - ślub z ukochaną Sumitrą (Amrita Rao) i służbę ludziom w duchu wartości wpojonych mu przez ojca Ananda Dwarkę (Amitabah Bachchan). Ten ostatni usłyszawszy rozmowę między nimi oburza się obawiając się wpływu materialnie nastawionego przyjaciela na jego syna.
Mijają lata. Manav w niekoniecznie uczciwy sposób osiągnął swój cel. Stał się właścicielem bardzo dobrze prosperującej firmy telekomunikacyjnej, człowiekiem interesu i zabawy.
Jego przyjaciel Akhilesh przeżywa bardzo trudny czas. Z powodu nadużyć przy zastosowaniu materiałów budowlanych wali się zaprojektowany przez niego most. Giną ludzie. Wkrótce potem sam Akhilesh ginie  potrącony przez ciężarówkę. Balram Singh (Manoj Bajpai),



poseł reprezentujący ten okręg w parlamencie ofiarowuje rodzinie zadośćuczynienie finansowe, które ojciec jego, Dwarka  pragnie przeznaczyć na budowę szkoły dla dzieci ze slumsów.  Jednak otrzymanie tej sumy uwarunkowane jest zapłaceniem w urzędzie łapówki. Oburzony tym Dwarka domaga się sprawiedliwości  u kolektora okręgu, a upokorzony przez niego, policzkuje go. Uwięzionemu na pomoc przybywa Manav. Za sprawą Dwarki, Manava i Sumitry rodzi się w  Ambikapurze ruch oddolnie domagający się sprawiedliwości społecznej. Dołącza się do niego trybun ludowy Arjun (Arjun Rampal)....



Głównym motywem tego filmu podobnie jak Halla Bol! jest domaganie się sprawiedliwości społecznej i jak w Well Done, Abba walka z korupcją dręczącą Indie. Prakash Jha to reżyser, na którego filmy począwszy od
GangaajalApaharan



czekam. Wiem, że w kolejnym filmie znów spróbuje poruszyć palący problem społeczny, jak w
Chakravyuh sprawę naksalitów, czy w  Aarakshan temat honorowego zabójstwa wynikającego z podziałów kastowych, lub przetłumaczy na współczesne relacje w polityce epos  Mahabharatę (jak w  Raajneeti).
W większości filmów PL mamy zapewniony udział  Ajaya Devgana,



 a ostatnio pojawia się niezbyt przekonujący mnie Arjun Rampal.




To ich bohaterowie wraz z surowym patriarchą , w którego wciela się Amitabh Bachchan, podnoszą tu głoś  w imieniu tych,



 którzy oddawszy głosy w lokalach wyborczych  czują się w relacjach z władzą niesłuchani, bezsilni i upokarzani.  Jesteśmy tu świadkami powstania (z pomocą sieci) oddolnej inicjatywy zbierania skarg latami nierozpatrywanych przez przedstawicieli rządu. Demonstracje,


głodówki,



nawiązania do Gandhiego (także tytułem: satyagraha to  uchwycenie  i trzymanie się prawdy,  ale i obrazami starca opartego na dwóch dziewczynach),




 
prowokacje



podczas manifestacji,



próba sojuszu ze skrajnymi partiami wykorzystującymi w polityce wrogość do muzułmanów, mnożące się w sieci hasła: - rząd to sługa tych, którzy płacą podatki - no service, no taxes, odmowa współpracy, także w postaci odmowy płacenia podatków.
 Uderzyło mnie, że ruch jest hinduski. Nie ma tu muzułmanów, choć dla równowagi pojawia się postać dziennikarki Jasmin Ahmed (w jej roli Kareena Kapoor).

Film obejrzałam z ciekawością, choć chwilami razi mnie pewną przesada, patos pożera prawdę, a niektóre sceny tracą na powadze  kojarząc się z farsą.
Podobała mi się   negatywna  rola mojego ulubieńca Manoja Bajpai.





Ras Ke Bhare Tore Naina
Satyagraha
Satyagraha Raghupati Raghav